Χρόνος ανάγνωσης περίπου:1 λεπτά

Ο Δικός μου Κήπος | του Κοσμά Βασιλάκη

Έχω έναν κήπο στο μυαλό μου.

Αλλιώτικο.

Απαράλλακτο.

Δεν μοιάζει με κανέναν.

Έχω δει πολλούς κήπους. Μεγάλους, μικρούς, με πολύ πράσινο. Άλλους με μια λίμνη και ζωάκια. Πολλά ζωάκια.

Μα κανένας δεν είναι σαν τον δικό μου.

Άλλοι έχουν πέτρινους μεγάλους τοίχους, κάποιοι σπάνια φυτά, μα κανείς τους δεν έχει τα δικά μου.

Ο δικός μου είναι απλός, μικρός, μοναχικός.

Κανένας, όμως, από όλους αυτούς τους υπέροχους κήπους δεν έχει τον κόπο μου.

Κανένας δεν άνθησε και δεν μαράθηκε όπως ο δικός μου κήπος.

Κανένας δεν έχει στο χώμα τον ιδρώτα μου και κανένας καρπός δεν φυτεύτηκε από εμένα.

Δεν έχουν τα λόγια που ψιθύριζα στον κήπο μου, το τραγούδι μου και το κλάμα μου.

Κανένας άλλος κήπος δεν τα έχει.

Μονάχα ο δικός μου.

Ακόμα και τις μέρες που ο ουρανός δάκρυ έσταζε και τα δικά μου άνθη είχαν χάσει την ελπίδα, ακόμα και τότε ο χρόνος της αναμονής για ένα καινούργιο αύριο, κάνει τον κήπο μου μοναδικό.

Αν έπρεπε, λοιπόν, να διαλέξω έναν κήπο. Από όλους τους κήπου του κόσμου όλου, πάλι τον δικό μου θα διάλεγα.

Πάλι τον ίδιο χρόνο θα αφιέρωνα.

Πάλι αυτόν θα επέλεγα.

Ξανά και ξανά.

Για αυτό μου είσαι τόσο σημαντικός.

Γιατί είσαι ο δικός μου κήπος.

 

Κοσμάς Βασιλάκης

Ο Κοσμάς Βασιλάκης μεγάλωσε στο Ηράκλειο Κρήτης. Σπούδασε Συντήρηση Αρχαιοτήτων και Έργων Τέχνης στην Αθήνα, ενώ παράλληλα ασχολήθηκε ερασιτεχνικά με το θέατρο, όπου και συμμετείχε σε φεστιβάλ διαδημοτικού θεάτρου της Αθήνα. Παράλληλα ασχολείται με τα τουριστικά, ενώ μεγάλο μέρος του ελεύθερου χρόνου του τον αφιερώνει στην συγγραφή και στην ζωγραφική.

.

Σύνταξη

Η τέχνη, η επιστήμη, η γλώσσα, ο γραπτός λόγος, η παράδοση, είναι εργαλεία του πολιτισμού, που συμβάλλουν τα μέγιστα για να διαμορφωθεί μια κοινωνία, να θεσπίσει τους κώδικες και την ηθική της, να πλάσει τους όρους δημιουργίας της κοινωνικής συνείδησης, να επεξεργαστεί την αλληλεγγύη της και να φτιάξει έναν κοινωνικό ιστό, που θα διαφυλάσσει και θα προάγει την έννοια άνθρωπος.
Αναγνώσεις:180