By:
On:
In: Ποίηση

Ούτε η πρώτη στο Παρίσι ούτε η τελευταία στον κόσμο. Μικρές ιστορίες γυναικών. Orane | της Ζωής Δικταίου Ισόβια ανικανοποίητη, ύπαρξη μοναχική, γοητευτικά απόκληρη, αντισυμβατική, χωρίς θεό, ή άθρησκη δεν έχει σημασία, στα «πώς» και στα «γιατί» δεν γύρευε απαντήσεις, ακούγοντας Stephan Micus, ταξίδευε, σ’ έναν άχρονο δικό της κόσμο, που ερχόταν από παντού για να την πάει λυτρωμένη παντού.ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

By:
On:
In: Ποίηση

Ούτε η πρώτη στο Παρίσι ούτε η τελευταία στον κόσμο. Μικρές ιστορίες γυναικών. Lauren | της Ζωής Δικταίου Δεν ήταν για τίποτα σίγουρη, την προλάβαιναν πάντα οι εξελίξεις, θαρρείς κι έπαιζε σ’ ένα παιχνίδι, σαν το κρυφτό, κι εκεί που περίμενε να πει, φτου ξελευτερία, κάποιος προλάβαινε, και, την έφτυνε… Μόνο για την υπερηφάνεια της δεν αμφέβαλλε. Αυτή την κρατούσε.ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

By:
On:
In: Ποίηση

Ούτε η πρώτη στο Παρίσι ούτε η τελευταία στον κόσμο. Μικρές ιστορίες γυναικών. Enora | της Ζωής Δικταίου Έπνιγε μέσα της ένα αίσθημα αόριστης νοσταλγίας και το αμετακίνητο πείσμα της, αυτά έλεγε, την κρατούσαν πίσω, αυτά, τα μεγαλύτερα μειονεκτήματά της, αυτά, την εμπόδιζαν να ζήσει το σήμερα. Βέβαια, δεν ένιωθε πια οικειότητα με τον κόσμο της, όποτε έβρισκε ευκαιρία, κήρυττεΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

By:
On:
In: Ποίηση

Ούτε η πρώτη στο Παρίσι ούτε η τελευταία στον κόσμο. Μικρές ιστορίες γυναικών. Bea | της Ζωής Δικταίου Μια ραγισματιά άνοιγε μέσα της, καθώς πατούσε τα πεσμένα φύλλα, όταν στους μεγάλους περιπάτους της έβλεπε τόσους ανθρώπους και σπάνια αντάλλασσε μια καλημέρα. Όπως τα φωτισμένα πλοία στη θάλασσα, ή τα τραίνα, που κι αν διασταυρώνονται μέσα στη νύχτα σε πορείες παράλληλες,ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

By:
On:
In: Εκθέσεις

Έκθεση ζωγραφικής των Γ. Παναγιωτάκη και Κ. Σπανάκη στο Οροπέδιο Λασιθίου | της Ζωής Δικταίου «Στην τέχνη και στην αγάπη το ένστικτο είναι αρκετό» Ανατόλ Φρανς Χρώματα απλωμένα σε καμβάδες που δεν περνούν απαρατήρητοι. Εμπνέουν, ταξιδεύουν τον νου, ηρεμούν τη σκέψη, ψηλαφούν με νοσταλγία τη μέσα ραφή της ψυχής αποπνέοντας μηνύματα σεβασμού, ελπίδας, αγάπης και αισιοδοξίας. Έτσι μπορούν να χαρακτηριστούνΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

By:
On:
In: Ποίηση

Φωτιές αφέντρες του κακού | της Ζωής Δικταίου Είχε περπατήσει σ’ άτριφτες στράτες του θυμαριού και του σπάρτου, στα δάση, μυρίζοντας ανθισμένη ρίγανη και βάτο, έγνοια βαριά η ελευθερία, τη ζύγιαζε σαν κυλιόταν στο παχύ στρώμα της φτέρης με τα μάτια γεμάτα χελιδόνια, κι όταν κρυμμένος στις αφράτες καλαμιές τρελός του πόθου, δεν το φαντάστηκε, κορφολογώντας τη χαρά πριν τουΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

By:
On:
In: Ποίηση

Ούτε η πρώτη στο Παρίσι ούτε η τελευταία στον κόσμο. Μικρές ιστορίες γυναικών. Charlotte | της Ζωής Δικταίου Στο καβαλέτο ο μουσαμάς πιασμένος σε τέσσερα μανταλάκια πάνω στο τελάρο, και στη βάση ένα χρωματιστό μαντίλι. Στο πορτραίτο το πρόσωπο μιας νέας γυναίκας προκαλούσε θαυμασμό. Με ένα λεπτό πινέλο, ξαναπέρασε το καμπυλωτό στόμα με φωτεινό κρεμεζί και λίγο κόκκινο, μετά γύρισεΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

By:
On:
In: Ποίηση

Ούτε η πρώτη στο Παρίσι ούτε η τελευταία στον κόσμο. Μικρές ιστορίες γυναικών. Elodi | της Ζωής Δικταίου Σκέτος, είχε απολαύσει την πρώτη γουλιά, ένας καφές μπορεί να ύψωνε σημαία στη θύμηση, μα χωρίς νοσταλγία πια. Με το άρωμα του καφέ να διαχέεται στην ατμόσφαιρα και το βουητό της λεωφόρου να φτάνει από παντού, ήταν σίγουρη πως η μέρα τηςΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

By:
On:
In: Ποίηση

Ούτε η πρώτη στο Παρίσι ούτε η τελευταία στον κόσμο. Μικρές ιστορίες γυναικών. Zazie | της Ζωής Δικταίου Ορφανή, στη βρεφική ηλικία από μάννα, ακατάλληλη την είχαν κρίνει οι αρχές, εκείνη την ανήλικη που την είχε φέρει μια νύχτα στον κόσμο, στο σταθμό των τραίνων, σ’ ένα εγκαταλελειμμένο βαγόνι. Μεγάλωσε στο ίδρυμα, ορφανή από κάθε φιλοδοξία, εκείνο το «αγνώστου πατρός»ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…