By:
On:
In: Ποίηση

Ούτε η πρώτη στο Παρίσι ούτε η τελευταία στον κόσμο. Μικρές ιστορίες γυναικών. Yolande | της Ζωής Δικταίου Στο κιόσκι, πολύ κοντά στην περίφημη κρήνη των Μεδίκων κάτω από τις πυκνές φυλλωσιές μια ορχήστρα νέων έπαιζε ένα κοντσέρτο για βιολί και βιολοντσέλο. Σταμάτησε, το πρόσωπό της πρόδιδε απερίγραπτο θαυμασμό, έμεινε ακίνητη, προσηλώθηκε στη μουσική, άφησε ένα δάκρυ να κυλήσει αδιαφορώνταςΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

By:
On:
In: Ποίηση

Ούτε η πρώτη στο Παρίσι ούτε η τελευταία στον κόσμο. Μικρές ιστορίες γυναικών. Ninette | της Ζωής Δικταίου Με το αγιάζι του δειλινού περιπλανιόταν στην αγορά, της άρεσε να ρεμβάζει τις σοφίτες, ψηλά παράθυρα, πήλινες καμινάδες, γκρι στέγες, μικρά παρτέρια, μετά χαμήλωνε τα μάτια στους πλανόδιους μικροπωλητές, αγόραζε λουλούδια ανταλλάσσοντας λίγα λόγια. Την γοήτευε να σταματά με νοσταλγία, κι αςΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

By:
On:
In: Ποίηση

Ούτε η πρώτη στο Παρίσι ούτε η τελευταία στον κόσμο. Μικρές ιστορίες γυναικών. Καλλιστώ | της Ζωής Δικταίου Άνοιξε τη μικρή πάνινη τσάντα, έβγαλε προσεχτικά το ασημένιο καθρεφτάκι, ακριβό ενθύμιο, βυθίζοντάς το στο νερό, – τέχνη μαντική – είδε διαφορετικό το πρόσωπό της, εκείνη τη μέρα το ρολόι της έδειχνε 21 Ιουνίου, κρύβοντας δάκρυα και συγκίνηση από τους περαστικούς, μεΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

By:
On:
In: Ποίηση

Ούτε η πρώτη στο Παρίσι ούτε η τελευταία στον κόσμο. Μικρές ιστορίες γυναικών. Lou | της Ζωής Δικταίου Ανάμεσα στο γέλιο και στο δάκρυ είχε αφήσει να της κλέψουν τόσες και τόσες στιγμές, μια ολόκληρη ζωή σαν κάλπικο νόμισμα της φαινόταν, πάντως παρέμενε αμετανόητη, η Lou, τα πιο ακριβά της ενθύμια τα είχε χαρίσει στη μέθη του έρωτα, τώρα, ακουμπισμένηΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

By:
On:
In: Ποίηση

Ούτε η πρώτη στο Παρίσι ούτε η τελευταία στον κόσμο. Μικρές ιστορίες γυναικών. Zoe | της Ζωής Δικταίου Σαράντα χρόνια, μια σχέση που πολλές φορές τη διέκοψαν διαφωνίες, μπόρες άγριες, αμφιβολία, κι όμως, συμβαίνει να είναι ακόμη μαζί, χωρίς ανάγκη απολογισμών, χωρίς τύψεις, πότε μεγαλόψυχοι και πότε αστείοι, τώρα δεν τους έμενε καιρός να δικαιολογηθούν, να αντιπαρατεθούν, να χωρίσουν έστωΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

By:
On:
In: Ποίηση

Ούτε η πρώτη στο Παρίσι ούτε η τελευταία στον κόσμο. Μικρές ιστορίες γυναικών. Chaya | της Ζωής Δικταίου Έβγαινε περίπατο φορώντας σαντάλια με μαύρα λουριά, την περιφρονούσαν, λίγο ο αδέξιος τρόπος που βάδιζε στη λεωφόρο, ντεμοντέ ρούχα, ολόλευκα μαλλιά, μεγάλα μυωπικά γυαλιά, τα μακριά της χέρια σε διαμαρτύρηση πριν ο χρόνος την συντρίψει. Μετρούσε κάθε φορά τις γυναικείες μορφές τωνΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

By:
On:
In: Ποίηση

Ούτε η πρώτη στο Παρίσι ούτε η τελευταία στον κόσμο. Μικρές ιστορίες γυναικών. Seraphine | της Ζωής Δικταίου Είχε και αυτή τον προσωπικό της δήμιο, η Seraphine, όταν δεν την έσπαγε στο ξύλο, την πετούσε με λύσσα όπου έβρισκε, στο ξύλινο πάτωμα, στο σαλόνι, στο τραπέζι της κουζίνας, στο κρεββάτι, στα κάγκελα, στις λάσπες κάποια φορά που θυμήθηκε πως τηνΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

By:
On:
In: Ποίηση

Ούτε η πρώτη στο Παρίσι ούτε η τελευταία στον κόσμο. Μικρές ιστορίες γυναικών Doris | της Ζωής Δικταίου Βύθιζε το βλέμμα στη μοναξιά, δεν την ενοχλούσε ήταν επιλογή της, καθώς άκουγε το θρόισμα των φύλλων ψιθύριζε ως να απαντούσε, – σε ποιον αλήθεια, δεν ήξερε – ναι, υπήρξε αυταρχικός, σίγουρος για το αλάνθαστο της συνείδησης, της γνώμης, των αποφάσεων του,ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

By:
On:
In: Ποίηση

Είπες, να ξεκουράσω την ψυχή απ’ την άρνηση | της Ζωής Δικταίου Είπες, να ξεκουράσω την ψυχή απ’ την άρνηση έχει μείνει πολύς δρόμος ακόμη, στάλα – στάλα η βροχή, λέξεις προσευχής ρωτάς ο έρωτας, πάντα παρών μονίμως απών, αλμυρό νερό που μεγεθύνει τη δίψα. Φτερό λευκό η σκέψη σου σε καταγάλανο ουρανό κι όμως, είσαι εσύ που εξαργύρωσες τοΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…