By:
On:
In: Η κουζίνα της Αναστασίας

Παραδεισένια μπισκοτάκια λεμονιού | η κουζίνα της Αναστασίας Πριν 10.000 χρόνια στην Kίνα, παρασκεύαζαν ξηρές πίτες από ρύζι, σουσάμι και φρούτα…Ήταν η πρώτη μορφή μπισκότου. Οι Aσσύριοι παρασκεύαζαν ένα λεπτό παξιμάδι από ζύμη κριθαριού και σιταριού, το έβαζαν σε πήλινα βάζα και το ζέσταιναν στη θράκα. Σε αιγυπτιακό τάφο του 2.500 π.X., υπάρχουν απεικονίσεις εργατών που συνδαυλίζουν τη φωτιά ενόςΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

By:
On:
In: Ποίηση

Ο γερο-αγρότης | του Γιώργου Γωνιανάκη Ο γερο-αγρότης άγρυπνος του Τρυγητή τα βράδια, εκστατικά κοιτούσε τα τσαμπιά των άστρων. Φοβότανε του φεγγαριού νερό μην ξεχειλίσει, χαλώντας τη σοδειά του. Κι ο ύπνος πάντοτε ερχόταν, με το ίδιο όνειρο: Στο πετρόχτιστο πατητήρι να χορεύει, μαύρα σταφύλια πατώντας· κούπες το κρασί, σα νιος, να κατεβάζει· στην ίδια τάβλα να γλεντά μαζί μεΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

By:
On:
In: Κοινωνία, Πολιτιστικές ειδήσεις

Ο Κρητικός Λαός να προστατεύσει το Αρχαιολογικό Μουσείο του! Να μη γίνει ιδιωτικό κατάστημα το Αρχαιολογικό Μουσείο Ηρακλείου Κρήτης! Το Παράρτημα Κρήτης του Συλλόγου Ελλήνων Αρχαιολόγων καλεί τους εργαζόμενους στον πολιτισμό, όλους τους εργαζόμενους, του πολίτες της χώρας μας, να προστατεύσουν τα αρχαιολογικά μουσεία. «Το Τοπικό Παράρτημα Κρήτης του Συλλόγου Ελλήνων Αρχαιολόγων για ακόμα μία φορά καταδικάζει την υποβολή τουΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

By:
On:
In: Ποίηση

Αν είναι ο κόσμος μου αυτός | της Ανδριάνας Μπιρμπίλη Αν είναι ο κόσμος μου αυτός, γιατί είναι τόσο σκοτεινός; Γιατί με καίει σαν φωτιά; Γιατί είναι τόσο εχθρικός; Πάρε τα μάτια μου και δες την θλίψη, ενός παιδιού του λιμανιού, που σου ζητάει νερό και φαγητό. Τον πόνο μίας προσφυγίνας, σε ένα στρατόπεδο επάνω στην Μαγούλα, χειμώνα μήνα, μέσαΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

By:
On:
In: Ποίηση

Ταξίδια ωκεάνια | του Μανώλη Λυκάκη Μόλα και βαρεθήκαμε τόσο καιρό στο πόρτο, πάει κι ο κάβος ο πρυμνιός, γλίστρησε στον αφρό, εμείς που αλμυρό νερό μυρίζουμε στο χνώτο, θάλασσα μόνο ξέρουμε, πέλαγος κι ουρανό, ένα κουμπάσο* ανοιχτό να περπατά στον χάρτη, του θερμαστή τον κάματο μέρες στη μηχανή, τ’ απέραντο τ’ ωκεανού, τον στεναγμό του ναύτη και μια στεριάΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

By:
On:
In: Ποίηση

Ξεπλένοντας τη ζωή από τις στάχτες του χτες | της Ζωής Δικταίου Νυχτώνει, ανασαίνω την άνοιξη λαίμαργα, κάτω από σκονισμένα φτερά η ψυχή σφίγγεται περισσότερο άλλοτε βουβά στη σιωπή κι άλλοτε στη μάχη με το χάος τού νου. Γέμισαν λεμονανθούς τα κλαδιά το άρωμα ερεθίζει τις αισθήσεις όπως τότε, τρομακτικά ήρεμη εγωιστικά μόνη αναγνωρίζοντας τη φυσική ευθύνη στη συνάντηση μεΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

By:
On:
In: Παραμύθι

Ο δράκος που καταβρόχθιζε τα τερατάκια | της Άννας Τακάκη Μια φορά κι έναν καιρό, κάπου πολύ μακριά υπήρχε μια μικρή και παράξενη χώρα. Οι άνθρωποι που ζούσαν σ’ αυτή τη χώρα ήταν λίγοι. Ζούσαν όμως εκεί πολλά τερατάκια που ξεφύτρωναν από παντού. Από το χώμα, από τα δέντρα, από τα βουνά. Πηδούσαν ακόμη και μέσα από τη θάλασσα, απόΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

By:
On:
In: Ποίηση

Αναθεώρηση | του Γιώργου Μπίμη Το ότι υπάρχουμε και ζούμε, έχει μια καίρια σημασία κι οφείλουμε να διαβιούμε, με ανθρωπιά κι ευαισθησία… Τι ’ναι ο χρόνος μες στο χώρο; γιατί ’μαι αυτός που είμαι τώρα; Κι αυτό το φως το κερδοφόρο, γιατί να σβήνει μες στη μπόρα; Πού ξεκινά και πού τελειώνει, τούτο το αλλόκοτο ταξίδι; Ποιο λάγνο πάθος μαςΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

By:
On:
In: Νέες κυκλοφορίες

«Μνήμες πατρίδων» το βιβλίο της Ελένης Ψαραδάκη Κυκλοφόρησε το βιβλίο – μελέτη της Ελένης Ψαραδάκη «Μνήμες πατρίδων – όψεις ταυτότητας στους Τουρκοκρητικούς του Bodrum» από τις εκδόσεις Ραδάμανθυς. Διαβάζουμε στο οπισθόφυλλο του βιβλίου: «Οι μνήμες έχουν τη δική τους ζωή, το δικό τους χώρο και χρόνο, τις δικές τους αισθήσεις. Όταν μάλιστα πρόκειται για «μνήμες πατρίδων», για μνήμες τόπων μακρινώνΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…