Τι είναι η αληθινή αγάπη | του Isaak Öztürk Τι είναι η αληθινή αγάπη: «Οι γονείς μου ήταν παντρεμένοι για 55 χρόνια. Ένα πρωί όταν η μαμά μου κατέβηκε από τις σκάλες για να φτιάξει πρωινό στον μπαμπά μου, έπαθε καρδιακή προσβολή και έπεσε. Ο μπαμπάς μου την πήρε όσο καλύτερα μπορούσε και σχεδόν την έσυρε στο φορτηγό. Με ολοταχώςΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

Η κούκλα… | του Αντώνη Κουκλινού . Δε ν’ ήκανε κοπέλια η καημέχαρη… Ένα δυο φορές απού επόμεινε βαρεμένη τό ’χανε στσην υστεργιά. Έλεγε πως ο Θεός τα πέμπει εκειά που πρέπει φαίνεται, τα κοπέλια. Το σπίτι τζη ήτονε κοντά όθε ντο σκολειό και εκεια που τα γροίκα να γλακούνε στην αυλή, εκουζουλένουντονε. Ούλα τζη τ’ ανίψα, εποχαίριζε κάθα πουΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

Πατερικά μεζεδάκια | του Νίκου Σαραντάκου Που βέβαια τα λέω έτσι επειδή τις προηγούμενες μέρες, πράγμα ασυνήθιστο, κυριάρχησε στη συζήτηση που έγινε στα σόσιαλ ένα θέμα, ας πούμε, γραμματικής. Το θέμα αυτό ήρθε στην επικαιρότητα όχι για καλό, με αφορμή τις καταγγελίες για την κιβωτό του κόσμου και τη διαχείριση του πάτερ Αντώνιου, οπότε βγήκαν στα κεραμίδια οι λαθοθήρες ναΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

Η Αγγέλισσα του Δέτη | της Ζωής Δικταίου «Ένα τοπίο βγαλμένο από παραμύθι με νεράιδες, σου προκαλεί δέος με την ομορφιά του και εκείνη η Αγγέλισσα…», έτσι θυμάται η Σεληνιώ, τη γιαγιά Καλλιστώ να περιγράφει μαγικά αυτό το μέρος. Λένε, πως εδώ στον ακατοίκητο γκρεμό, έρχεται τις νύχτες μια παράξενη Αγγέλισσα, με μιαν άσπρη και μια μαύρη παμπάλαια φτερούγα. ΣτηΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

Αποχαιρετούμε τον Χανς Μάγκνους Εντσενσμπέργκερ (11/11/1929 – 24/11/2022) | του Διογένη Σινωπέα   Στις 31 του Οκτώβρη είχαμε παρουσιάσει στη «Σβούρα του πολιτισμού» το ποίημα «Υπερασπίζοντας το λύκο από τα πρόβατα» του Χανς Μάγκνους Εντσενσμπέργκερ (Hans Magnus Enzensberger). Σήμερα αποχαιρετούμε τον Χανς Μάγκνους Εντσενσμπέργκερ, Γερμανό ποιητή, μυθιστοριογράφο, δοκιμιογράφο και εκδότη. Πέθανε σε ηλικία 93 ετών, ανακοίνωσε χθες ο εκδοτικός οίκοςΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

Η σύνοδος των G20 στο Μπαλί και το φαινόμενο του Παγκόσμιου Νότου | του Γιάννη Χατζηχρήστου Η φετινή σύνοδος των G20 στο Μπαλί της Ινδονησίας σήμανε, μάλλον, το τέλος και αυτού του φόρουμ της προηγούμενης παγκοσμιοποίησης με την ανάδειξη δύο (τουλάχιστον) ξεχωριστών πόλων. Την «συλλογική Δύση» (G7) και ένα σύπλεγμα χωρών υπό το όνομα BRICS+. Σε αυτήν την σύνοδο είχαμεΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

Άκου Ευρώπη | της Ζωής Δικταίου Καλότυχη δεν θα ’λεγα στις μέρες μας, πως είσαι Ευρώπη και δεν θα νιώθεις τη χαρά που άλλοτε στις παρυφές της Δίκτης, έδρεψες σε άλσος ιερό, με στάχια ώριμα του θερισμού και δάφνες στο κεφάλι με τους καρπούς του Έρωτα και τα μήλα του πόθου στα χέρια. Τις έγνοιες και τους κόμπους απ’ τηΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

Χειροτερεύει η ψυχική υγεία των εργαζομένων | της Βαγγελιώς Καρακατσάνη Γιατί ενώ μπορεί η κοινωνικοεπιστημονική εξέλιξη να αντιμετωπίσει ριζικά τις αιτίες που προκαλούν ψυχικά νοσήματα, αντί αυτά να μειώνονται αυξάνονται και όλο και περισσότερες οι κοινωνικές ομάδες απειλούνται από αυτά; Γιατί ενώ σήμερα ένας ψυχικά πάσχοντας μπορεί να είναι δυνητικά θεραπεύσιμος και να ζει μια καθόλα φυσιολογική ζωή, αντί ναΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

Σκότωσέ με μέ τέχνη |της Τιτίνας Δανέλλη Ανηλεής ο ήλιος πυρπολούσε ό,τι έβρισκε μπρος του. Ανηλεής, πόρφυρας, πυρωμένος, εξαγριωμένος. Άναψε ένα τσιγάρο, ήπιε μια γουλιά καφέ και διάβασε την αφιέρωση. «Στην Ευγενία μου, φιλικά και «φονικά» Άρης.» Χαμογέλασε κουρασμένα. Πεθαίνω από την περιέργεια να το «διαβάσω. Πόσους φόνους «έκανες» Άρη; ρώτησε. «Έναν μόνο». «Αφού, λοιπόν, το πήρες απόφαση να γίνειςΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…