By:
On:
In: O τόπος μας, Γλώσσα, Κείμενα

Η κερα Γιώργαινα, του Αντώνη Κουκλινού Ολομόναχη επόμεινε… Χήρα εδά και δέκα χρόνους. Καλοστεκούμενη κοντοφτάνει τα ογδόντα μπλιό. Ένα κοπέλι ούλο κ’ ούλο ήκαμε κ’ αυτό εξενιτεύτηκε στη ν’ Αυστραλία. Μνιά φορά ήρθενε τα πρώτα χρόνια, μα σαν ήκαμε οικογένεια, δε ν’ εξαναφάνηκε. Πέμπει τση γράμματα, μα ίντα το θες, από τη φωτογραφία γνωρίζει τα δυό εγγόνια τζη, απου εγενίκανεΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

By:
On:
In: Κείμενα, Μουσική

Θάνος Μικρούτσικος (13/4/1947- 28/12/2019) Το παιχνίδι των γενεθλίων | του Μάνου Παπαδάκη Με τον μεγάλο μας συνθέτη, γνωρίστηκα πολύ μικρός, όταν ένιωσα την μουσική του, η οποία με σύστησε με τα λόγια του ποιητή της θάλασσας, Νίκου Καββαδία, μέσα από τις φωνές των Βασίλη Παπακωνσταντίνου, Γιάννη Κούτρα, Χάρη και Πάνου Κατσιμίχα και Γιώργου Νταλάρα. Τότε ήταν η πρώτη φορά νομίζωΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

By:
On:
In: Γλώσσα, Κείμενα

Η Καλλιοπίτσα, της Άννας Τακάκη Αχ, μωρέ, Περικλή! Είντα τύχη θα να ’χει το τουτονέ το στεροκούνιi μας; Πώς θα περάσει τη νιότη του, πώς θα τα διάξειii στη ζωή του; Θωρώ τ’ άλλα κοπέλια να γλακούνεiii να χαλούνε τον κόσμο κι ετούτο το έρμο να πομένει όλο οπίσω. Μα είδες το να παραπονάται; Σύρνει κι εκείνο τον ένα πόδαΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

By:
On:
In: Γλώσσα, Κείμενα

Το χοχλιδοεγκεφαλικό και τα ανάπλαγα, της Ιφιγένειας Μανουρά Αποβραδίς έπεσε μια σιγανή, δροσιστική και υπέροχη βροχούλα. Δεδομένη η έξοδος των χοχλιών. Δεν μπορούσα όμως να πάω αφού ήδη είχε νυχτώσει. Εσκέφτηκα να πάρω ένα γκαλό φακό που έχω στο αυτοκίνητο και να πάω προς συλλογή ντονε. Μετά πάλι λογικά σκεπτόμενη έκατσα στα αυγά μου, μη πα να κακοπέσω πουθενά καιΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

By:
On:
In: Παραμύθι

Στέλλας Πιθαρούλιου «Λαϊκά Παραμύθια της Κρήτης» Οι εκδόσεις «Εν Πλω» (Κολοκοτρώνη 49, 105 60 Αθήνα, Τηλ.: 2103226343, https://www.enploeditions.gr/) παρουσίασαν στη σειρά Λαϊκά Παραμύθια, τη συλλογή της Στέλλας Πιθαρούλιου «Λαϊκά Παραμύθια της Κρήτης» ISBN: 978-960-87482-9-1. Η έκδοση αυτή περιλαμβάνει κείμενα της φιλολόγου Στέλλας Πιθαρούλιου είναι μια ανθολόγηση Κρητικών παραμυθιών, όπως η ίδια τα άκουσε χωρίς να παρεμβαίνει σε γλωσσική επεξεργασία καιΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

By:
On:
In: Κείμενα

Μήνυμα προς το 13033, της Ιφιγένειας Μανουρά «Ημε υ Τερψιχόρη και τω σπήτη μου ένε στο Καμινάκι. Θαίλο να πα βρο βρούβες να κάμο πήταις να φάη ο άντρας μου που νοιστεβγη. Εμαίνα μου πε ο γυατρός να μοι νοιστέβγω γυατή έχο ένα σορώ προβλύματα κε πήνω αίνα γκόσμο φάρμακα κάθα μαίρα. Κε δε θα μεταλάβι ό άντρας μου γυατίΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

By:
On:
In: O τόπος μας, Γλώσσα, Κείμενα

Το νευρόσπασμα, του Αντώνη Κουκλινού Νευρικός από μικιό κοπέλι… Φαίνεται πως επόρισε νευριασμένο, από τη κοιλιά τση μάνας του. Οσά ντο νευρικό κουλούκι απου μοντέρνει να σε δακάσει απ’ τ’ ατζί εκειά που σαλεύγεις στη στράτα, ήτονε από ξαρχής. Μυγιάγγιχτος, μπροσάφορμος και κουρκουζάνης. Μνιά κουβέντα να πεις και καταλάβει πως το νε μοτσέρνεις, θα σου χυθεί ντελόγω. Σε ότι διαολιάΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

By:
On:
In: Διήγημα

Ένα ντεπόν! της Βαγγελιώς Καρακατσάνη Ξύπνησε αξημέρωτα. Από το βράδυ είχε πονοκέφαλο και νόμιζε η αφελης, πως αν κοιμηθεί, θα της περάσει. Αμ δε! Όσο διάβαινε ο χρόνος, τόσο δυνάμωνε κι ο πονοκέφαλος της! Ήταν κι αυτή η παγωμάρα του υπέρδιπλου κρεβατιού που είχε αγοράσει με τον «πρώην» της, που της τριβέλιζε τα σωθικά. Όχι, δεν είχε μετανιώσει με τηνΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

By:
On:
In: Κείμενα

Τα σοφά λόγια των γιαγιάδων μιας άλλης εποχής, γράφει η Άννα Τακάκη Τα ζήσαμε, τα ακούσαμε, τα μάθαμε από τα ίδια τα βιώματά τους. Κι αν ήταν ακόμη εδώ η γιαγιά μας θα μας έλεγε: -Εμείς παιδί μου δεν την εφοβούμαστε τη δουλειά, μούδε τσι κακουχές και τσ’ άγριες νύχτες εφοβούμαστε οντέ νυχτοπορπατούσαμε να πάμε στο μετόχι. Δεν εφοβούμαστε μούδεΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…