By:
On:
In: O τόπος μας, Κείμενα, Παράδοση

Οι σασμοί στην Κρήτη και οι παλιοί συμβιβαστές | του Γεώργιου Χουστουλάκη Σους παλιούς καλούς καιρούς, οι τοπικές κοινωνίες, μπορεί να είχαν κάπου κάπου και κάποια κακά στοιχεία, είχαν όμως και πολλά άλλα καλά, τα οποία διόρθωναν τρόπον τινά, τα κακώς κείμενα. Επειδή ο αναλφαβητισμός ήταν σχεδόν καθολικός στα περισσότερα χωριά, ασφαλώς υπήρχαν και κάποια άγρια ένστικτα σε λίγους, ωστόσοΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

By:
On:
In: Κείμενα

Η Πολυκατοικία | της Αθηνάς – Ιωάννας Λειβαδάρα Απέναντι από την πολυκατοικία μου στέκει ένα νεκρό παιδί. Το βλέπω από το παράθυρο να κοιτάζει με μάτια ορθάνοιχτα την κλειδαμπαρωμένη πόρτα, σα να περιμένει κάποιον να βγει. Ποτέ όμως κανείς δε βγαίνει. Όλοι είναι κλεισμένοι στα διαμερίσματα τους. Οι πόρτες τους όντας κλειδωμένες, ανοίγουν συγκεκριμένες ώρες της μέρας και μόνο γιαΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

By:
On:
In: Πεζογραφία, Συνέντευξη

Άννα Τακάκη: Είναι πλούτος η γλώσσα μας. Πολύτιμα μέταλλα, που αναμιγνύονται και φτιάχνουν μέγα έργο. Η Άννα Τακάκη είναι ποιήτρια, συγγραφέας και αρθογράφος. Γεννήθηκε και μεγάλωσε στο ορεινό χωριό Ζήρος της Σητείας, απ’ όπου και η πρώτη πηγή των εμπνεύσεών της. Ζει μόνιμα στη Σητεία της Κρήτης. Ταξίδεψε επί χρόνια ως συνοδός του συζύγου της, πλοιάρχου του Εμπορικού Ναυτικού. ΤιςΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

By:
On:
In: Κείμενα

Tο πρώτο μπάρκο | της Άννας Τακάκη Κουβέιτ 1980. Οκτώβρης μήνας. Πρώτο ταξίδι κι «έτυχε ναύλο για το νότο». Δεν ήμουν ναυτικός αλλά ναυτολογήθηκα ως ναυτικός με φυλλάδιο κι όλα τα σχετικά για να μπαρκάρω. Στην ουσία θα ήμουν η ταξιδιώτισσα των ωκεανών και των γαλάζιων πόντων, πλάι στο σύζυγό μου ο οποίος ταξίδευε υποπλοίαρχος με το γκαζάδικο «Μαρία Ισαβέλλα»ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

By:
On:
In: Κείμενα

Γεροντίστικες ιστορίες | του Αντώνη Κουκλινού Εσηκώθηκενε αξημέρωτα για δε ντου κόλλανε ύπνος… Τονε θωρεί η γρά και εντάκαρε να του φωνιάζει… -Ίντα σηκώθηκες αξημέρωτα… στο ν’ εργάτη θα πάς..? θέσε μα δε ν’ είναι ώρα ακόμη. -Δε μπορώ να κοίτωμε μωρή Κατίνα… επχιαστήκανε τα πλευρά μου. -Και που σηκώθηκες να πας τέθια ώρα..? οι πετεινοί ακόμη δε ν’ εκράξανεΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

By:
On:
In: Αφιερώματα, Κείμενα

Αφιέρωμα στην Παγκόσμια Ημέρα της Μάνας | της Πέπης Δαράκη Πάει ένας αιώνας που η συνείδηση της ανθρωπότητας αφυπνίστηκε ξαφνικά και κάποια Κυριακή του Μάη καθιέρωσε την ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΤΗΣ ΜΗΤΕΡΑΣ. Ο θεσμός αυτός υιοθετήθηκε και από τη χώρα μας το 1928, με την πρωτοβουλία των γυναικείων οργανώσεων. ΜΑΝΑ ΠΗΓΗ ΖΩΗΣ, η μορφή της μάνας στη λαογραφία: «Οχ, μάνα μου!»,ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

By:
On:
In: Κείμενα, Πεζογραφία

Τα όνειρα | της Εύης Κοντόρα Υπάρχουν όνειρα της νύχτας και όνειρα της μέρας. Τα όνειρα της νύχτας (αυτά δηλαδή που βλέπουμε στον ύπνο μας) εκφράζουν τις επιθυμίες και τις αγωνίες μας ή την πραγματικότητα της ζωής μας, αλλά με έναν ακατανόητο πολλές φορές τρόπο. Είναι σα να κοιτάμε τον εαυτό μας μέσα από έναν παραμορφωτικό καθρέφτη. Με δυο λόγια,ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

By:
On:
In: O τόπος μας, Γλώσσα, Κείμενα

«Κάμε καλό και ρίξ’ το στο γιαλό», της Άννας Τακάκη (αληθινή ιστορία) Χρόνοι πολλοί ’ναι, σύντεκνοι, αιώνες περασμένοι που η δική μου αποταή* γερά ’χει κλειδωμένη στα πιο βαθιά φυλλόκλαδα τση κρητικής καρδιάς μου μιαν ιστορία που ’κουσα και λέω στα παιδιά μου. Από κοπέλι γροίκου’ ντη, στο νου μου ήστεσά ντη, με ρίμα τηνε πλούμισα και μέτρο ήβαλά τζη.ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

By:
On:
In: Παιδική-Νεανική Λογοτεχνία, Συνέντευξη

Εύη Κοντόρα: ο άνθρωπος της δουλειάς μπορεί να αλλάξει τα πάντα! Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1961. Απόφοιτη του Νομικού Τμήματος της Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών, έχει εργαστεί ως συντάκτρια στον περιοδικό Τύπο και ως υπεύθυνη προγράμματος και παραγωγός σε ραδιοφωνικούς σταθμούς. Διηγήματά της -για παιδιά και ενηλίκους- έχουν κατά καιρούς δημοσιευτεί σε εφημερίδες και περιοδικά. Είναι μέλος του ΚύκλουΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…