Κολοκύθα! Η βασίλισσα του Φθινοπώρου | μαγειρεύει η Αναστασία Στρόγγυλες (maxima) ή μακρόστενες (moschata) ή και αχλαδόμορφες, πορτοκαλιές, κίτρινες, πρασινοκίτρινες ή ριγωτές, γιγάντιες, μέτριες και μινιατούρες, σε λατρεμένη σχέση είτε με ζάχαρη, καρύδια, κανέλα και όχι μόνο είτε με τυράκι, κρεμμύδι, άνιθο, πιπερόριζα και όχι μόνο! Α! Και σε μια παραμυθένια εκδοχή, περίτεχνη άμαξα! Σε κάθε περίπτωση έχουμε θαύματα! ΘαύματαΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

Το πατητήρι και οι αναμνήσεις | της Ιφιγένειας Μανουρά Το σπίτι του παππού στο χωριό έγινε κληροδότημα σε εμένα και την αδελφή μου. Μετά από κλήρωση -για να μην μείνει καμία παραπονεμένη- μού έτυχε εμένα το ισόγειο που ήτανε οι αποθήκες, το τυροκέλι και ο αχυρώνας. Μπήκα σε μεγάλο δίλημμα εάν θα κρατήσω ή θα χαλάσω το πατητήρι που βρισκότανΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

«Μουσακάς» μουσταρδάτος άνευ μπεσαμέλ | γράφει ο Γιάννης Χατζηχρήστος Τα υλικά για μεσαίο πυρέξ ή ταψί: 3-4 μελιτζάνες φλάσκες σε φέτες 1εκ (από το βράδυ στο αλατόνερο για να ξεπικρίσουν) Για τον κιμά μισό κιλό κιμά 15-20 φυλλαράκια φρέσκου βασιλικού ψιλοκομμένα 1 ξερό κρεμμύδι τριμμένο στον τρίφτη 2-3 σκελίδες σκόρδου πολτοποιημένες 1 κονσέρβα ντοματάκια ψιλοκομμένα 4-5 ντοματίνια ψιλοκομμένα 1 γεμάτηΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

Ετσέ καιρό… | του Αντώνη Κουκλινού Έτσε καιρό μετά τση Παναγίας, στο χωργιό μου, ετοιμάζανε οι εργάτες τα μπογαλάκια ντος για το Μαλεβίζι. Ο Λενακοζαχάρης ήτονε στη γειτονιά μας ο υπεύθυνος του αφεντικού, απου είχενε τ’ αμπέλια στσι Βούτες, όξω από τη Χώρα. Εγώ εκλούθουνα τση μάνας μου…. Τ’ αφεντικά απου θυμούμαι ήτονε ο Κουρουπάκης ο Αντρέας, ο Σταύρος οΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

Γλυκό σταφύλι-το αγαπημένο γλυκό του καλοκαιριού | από την Ιφιγένεια Μανουρά ΥΛΙΚΑ: Για ένα βάζο του κιλού 1 κιλό ρόγες από σταφύλι σουλτανί 1/2 κιλού ζάχαρη 2-3 φύλλα αρμπαρόριζας 1-2 μπαστουνάκια κανέλας 1 κουταλιά γλυκόζη 1 κουταλιά χυμό λεμονιού 1/2 ποτηριού νερό ΕΚΤΕΛΕΣΗ: Πλένουμε πολύ καλά τα σταφύλια,καθαρίζουμε τις ρόγες από το λιγκάκι ,τις βάζουμε στην κατσαρόλα και προσθέτουμε τηΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

Τσι γάμπες τση να δείξει… | του Αντώνη Κουκλινού Στο ματζιπέτι εσκάλωσε, τσι γάμπες τση να δείξει, να μπεί στ’ αρθούνια ουλονώ, να τως τσι κάμει λήξη. Αρέσει τση τω ν’αμαθιώ, τσι σαϊθιές να κλεύγει, έχει προσόντα και γι’αυτό, πχιός τση τ’απαγορεύγει. Ετσά που τη κοντύνανε, τη μίνι φούστα πάλι, τ’ αμάθια τω ν’ ασερνικώ, κοντεύγει να τα βγάλει. Ω…ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

«Απού ’χει χρόνους δεν τσοι χάνει» | της Άννας Τακάκη Ένα γιο θέλανε ο Μαρκογιάννης με τη Μαρκογιάννενα, ένα γιο ύστερα από πέντε θυγατέρες. Κι ήπεψε ο θεός και το έχτο κοπέλι, εβγήκε ασερνικό. Η μαμή σαν εξεγέννησε τη γυναίκα και πήγανε όλα καλά, σα κατιντίς να μη τση’ρεσε, μα δεν είπε πράμα. Γιος ήτονε αυτός, πώς και πώς τονεΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

H θηλυκομάνα… | του Αντώνη Κουκλινού Το να ‘χεις θηλυκό κοπέλι σε μνιά δύσκολη εποχή, ήτονε σα ντο γραμμάτιο. Το λέγανε και σε μαντινάδα…. Απού χει αμπέλι σουλτανί, και θηλυκό κοπέλι καταχτυπά ο κώλος του α θέλει κ’ αδε θέλει. Ελέγανε όμως και το άλλο… Τση καλομοίρας το πρώτο τζη κοπέλι είναι θηλυκό. Και είχανε και δίκιο, γιατί το θηλυκόΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

H Κακομοιργιασμένη | της Άννας Τακάκη Καθώς φαίνεται δεν είχανε κάνει τη σπεράδα ντως οι Μοίρες τη βραδιά που γεννούσε η Κλιμεντίνα. Αντί για τις Μοίρες ίσα ίσα κείνη την ώρα επρόβαλε μια διακονιαρά, κακοντυμένη και κακοποδομένη και βαστούσε το λαδικό να της βάλουνε λάδι. Ντάκα ντουκ με την μπαστόνα της στην πόρτα την ώρα της γέννας. -Νοικοκοιραίοι, πούστε; ΣτάξετέΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…