Δαφνές, το χωριό μου | του Νίκου Λουκαδάκη Έρχεται η ώρα που ο κάθε άνθρωπος ψάχνει τις ρίζες του, αναζητά τον τόπο των προγόνων του. Στην αρχή θέλει να πατήσει το χώμα, να σαλέψει στσι στράτες, στα σοκάκια, να γνωρίσει τσ’ ανθρώπους του τόπου του, μα σιγά-σιγά μια ακατανίκητη επιθυμία τον πιάνει και θέλει να μάθει την ιστορία, τους ήρωες,ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…
Κρητικά δημοτικά τραγούδια. Παραλογές | του Νίκου Λουκαδάκη Τα δημοτικά τραγούδια μπορεί να έχουν χάσει σήμερα την παλιά τους αίγλη, αλλά η αξία τους είναι διαχρονική και πολυσήμαντη. Κάποτε οι άνθρωποι τα θεωρούσαν κομμάτι της ζωής τους, αφού όταν ήθελαν να εκφράσουν κάποιο βαθύ συναίσθημα, να ανασύρουν ιστορικές μνήμες ή να διδάξουν τους νεότερους, το δημοτικό τραγούδι ήταν το πρώτοΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…
Του Γεναριού ευωδιές και νοστιμάδες | του Νίκου Λουκαδάκη Πώς ρέγομαι να σαλεύω στους λόφους και στους κάμπους του τόπου μου, Γενάρη, απόβροχα, με την πρωινή δροσούλα να μου μαργώνει τα μέλη και τη μυρωδιά της φύσης να μου μαργώνει τον νου. Θεριό ανήμερο ο Γενάρης, με χιόνια και με μπόρες μάχεται να χαλάσει τον κύκλο της φύσης, μ’ αυτήΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…
Γούζομαι-Εγούγια μου-Γηθειά | του Νίκου Λουκαδάκη Στα χνάρια των λέξεων Η λαλιά μου. Το ξεφουντωμένο αγριολούλουδο που ολοχρονίς ανθεί και λουλουδίζει, γαντζωμένο στ’ ανεμοφάωτα χαράκια του νου μου. Το άσβεστο κερί που φέγγει το σκότος του σήμερα, κόντρα στσ’ ανεμικές των αιώνων. Καιρούς εδά κλουθώ τα χνάρια της και δεν ‘ποχορταίνω να σαλεύω σε τόπους και σε χρόνους γνωστούς καιΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…
Με πόσες λέξεις θωρεί ο Κρητικός | του Νίκου Λουκαδάκη Καημό έχω να ιδώ την Κρητική λαλιά να ξανασκαλώνει στη λογοτεχνική κορφή, εκεί πού ‘ναι η θέση της. Κατεχάρισσα είναι, εκεί ήταν το λημέρι της κι αν δεν πατούσαν οι Τούρκοι τον πόδα τους στα ματοβαμμένα χώματά μας, εκεί θά ‘ταν ακόμα, καμαρωτή και περήφανη να διαμοιράζει λέξεις στους λιμασμένουςΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…
Οι καλικάντζαροι | του Νίκου Λουκαδάκη Τα έθιμα και οι δοξασίες του τόπου μας, αυτό το ξομπλιαστό σεντούκι με τους θησαυρούς που το έχουμε πια παραπετάξει, εκτός από τα προφανή που προσφέρουν (κοινωνική συνοχή, λαογραφική καταγραφή, ιστορική και θρησκευτική μνήμη), κρύβουν μέσα τους και λέξεις που έχουν απασχολήσει πολλούς φιλόλογους, λόγιους και ερευνητές της γλώσσας. Κυρίαρχη θέση ανάμεσα στις λαϊκέςΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…
Τα «κοσμητικά» επίθετα της Κρήτης | του Νίκου Λουκαδάκη Τούτο το νησί, το αιώνιο χωνευτήρι των πολιτισμών, σαν το διαβείς λέξη-λέξη και κατέχεις που να πατήσεις, καταλαβαίνεις γιατί πολλοί σπουδαίοι λογοτέχνες της χώρας μας, αγάπησαν την Κρητική λαλιά. Αλλού θα συναντήσεις άγριες, ατίθασες λέξεις, που σαν τις προφέρεις, αντηχούν στο μπέτη σου σαν βροντή. Αλλού θα τις ακούσεις σαν γάργαροΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…
Τα χοιροσφάγια | της Ιφιγένειας Μανουρά Με τι χαρά εμείς τα παιδιά την παραμονή των Χριστουγέννων, περιμέναμε να γίνει η σφαγή των χοίρων δεν περιγράφεται. Η κάθε οικογένεια είχε μια γουρούνα που γεννούσε και δυο φορές τον χρόνο, από έξι μέχρι και δεκαπέντε γουρουνάκια, τα οποία όταν γίνονταν 3-4 μηνών πουλούσαν στον χασάπη και ήτανε μια καλή πηγή εισοδήματος. ΚαιΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…
Πως άρχισε ο γιορτασμός των Χριστουγέννων | του Σπύρου Κουζινόπουλου Στα βάθη των αιώνων, χάνεται ο γιορτασμός των Χριστουγέννων, μιας από τις μεγάλες γιορτές της Χριστιανοσύνης. Από πολύ παλιά, στα μέσα του χειμώνα και πριν ακόμη καθιερωθεί η 25η Δεκεμβρίου ως γιορτή των Χριστουγέννων, συνηθίζονταν διάφοροι εορτασμοί. Τα Χριστούγεννα ήταν αρχικά μια κινητή γιορτή που γιορτάζονταν σε διάφορες ημερομηνίες στηΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…
