Χρόνος ανάγνωσης περίπου:1 λεπτά

Η πόρτα των ονείρων μου | του Γιώργου Γωνιανάκη



(Μνήμη Μιχάλη Βασιλάκη)

Η πόρτα των ονείρων μου είναι ανοικτή για σένα,
να ’ρθεις να ξαναζήσουμε όλα τα περασμένα.

Στους δρόμους των ονείρων μου όποτε θες περπάτα,
να σεργιανίσομε μαζί σε μαγεμένη στράτα.

Στ’ άρματα των ονείρων μου, τ’ ανέμου καβαλάρης,
όλο τον κόσμο θα γυρνάς, έλα, κι εμέ να πάρεις.

Στα κάστρα των ονείρων μου μάχη θέλω να δώσεις,
όλου του κόσμου το κακό για πάντα να σκοτώσεις.

Ο κόσμος των ονείρων μου με το δικό σου μοιάζει,
αγάπη και καλή καρδιά εμάς εξουσιάζει.

Η μπάντα των ονείρων μου θα ’χει δικούς σου ήχους,
εσύ θα παίζεις μουσική κι εγώ θα γράφω στίχους.

Στο γλέντι των ονείρων μου θα κάνομε βεγγέρα,
παλιό κρασί θα πίνομε μέχρι να βγει η μέρα.

Και σαν ξυπνήσω, φίλε μου, εσύ δε θα ’σαι γύρω –
ω, πόσο γρήγορα περνά ο χρόνος των ονείρω.

Μα αυτό που θέλησα να πω, πιστεύω πως το είπα:
την πόρτα των ονείρων μου όποτε θέλεις χτύπα…

16-08-2006

Γιώργος Γωνιανάκης

 


[Η φωτογραφία που συνοδεύει το ποίημα είναι της Ashlynn Martell, 2016]


Ο Γιώργος Γωνιανάκης γεννήθηκε το 1984 στο Ηράκλειο Κρήτης. Ζει στην Αθήνα. Είναι απόφοιτος της Α.Σ.Παι.Τ.Ε. του Τμήματος Ηλεκτρονικών Μηχανικών. Είναι πρόεδρος ΓΕΣΑΣΕ. Έχει εκδώσει δύο ποιητικές συλλογές:

«Κάλεσμα», εκδότης «Τα ποιήματα των Φίλων», 2013, ISBN 978-960-9733-28-1 και

«Τι είπε το ποτάμι», έκδοτης «Στιγμή», ISBN: 978-960-269-287-5 2018.

Σύνταξη

Η τέχνη, η επιστήμη, η γλώσσα, ο γραπτός λόγος, η παράδοση, είναι εργαλεία του πολιτισμού, που συμβάλλουν τα μέγιστα για να διαμορφωθεί μια κοινωνία, να θεσπίσει τους κώδικες και την ηθική της, να πλάσει τους όρους δημιουργίας της κοινωνικής συνείδησης, να επεξεργαστεί την αλληλεγγύη της και να φτιάξει έναν κοινωνικό ιστό, που θα διαφυλάσσει και θα προάγει την έννοια άνθρωπος.
Αναγνώσεις:151