Για τους νέους μας – στην ανατολή του 2023 | του Μιχάλη Χουρδάκη
Με το μάγγανο να αυξάνει συνέχεια την πίεση επί της ψυχικής και πνευματικής μας ισορροπίας που εξασφαλίζει την υγεία μας, κάτω από την έλλειψη κάθε ηθικού φραγμού από μέρους των θεματοφυλάκων της εθνικής και φυλετικής μας υπόστασης, με την κατάθλιψη ζωγραφισμένη στα πρόσωπα των γηγενών, με τις Κασσάνδρες να διαγράφουν πλέον την υποδούλωση του ιστορικώτερου λαού της Ευρώπης, με την αβεβαιότητα των ιθαγενών για το μέλλον της Ελληνικής οικογένειας, κάτω από το φόβο πολλαπλών, ποικιλότροπων και ποικιλόμορφων δωροδοκιών, κλοπών, ληστειών, βανδαλισμών και παράδοξων φονικών, με την προς το παρόν συγκρατημένη οργή μισθωτών, συνταξιούχων στη ράχη των οποίων πέφτει το 72 % των φορολογικών βαρών, με την απαξίωση των αγροτών και των προϊόντων που παράγουν με ιδρώτα και αίμα, με τα λουκέτα μικρομεσαίων αλλά και μεγάλων επιχειρήσεων, με την κοινωνική φροντίδα και αρωγή να περνά πλέον στα φιλάνθρωπα χέρια της Εκκλησίας αλλά και των ευαίσθητων πολιτών, αλλά και την διαρκώς επαναλαμβανόμενη «σανίδα σωτηρίας» από τους νάνους της πολιτικής μας σκηνής, που και τη φυλετική μας ακόμη οντότητα μαγάρισαν με «ειδικούς» νόμους, μπαίνει το σωτήριο έτος 2023.
Μ’ αυτά και μ’ αυτά, διαπιστώνω τα τελευταία χρόνια, τη μεγάλη απογοήτευση που επικρατεί στους κύκλους των νέων μας, που κοιτάζουν πώς και πώς να δώσουν των αμμαθιών τους και να ζήσουν σ’ άλλη γη σ’ άλλα μέρη μακρυά από την Ψωροκόσταινα.
Σκυθρωπά τα νεανικά πρόσωπα, γεμάτα απογοήτευση, αβεβαιότητα, ανασφάλεια κι όσο τα νεανικά αυτά πρόσωπα, που συναντώ καθημερινά, προβληματίζονται, τόσο πείθομαι περισσότερο ότι τα αρνητικά αυτά στοιχεία είναι απόλυτα δικαιολογημένα.
Η τηλεόραση έπαψε προ πολλού να προβάλλει – κι ας υπάρχουν – σύγχρονα πρότυπα τέτοια που να σε εμπνέουν σε πράξεις αγαθές.
Προβάλλονται σήμερα πρότυπα του διαόλου και με τέτοιο τρόπο ώστε να σκέφτεσαι, πως, δε μπορείς να ζήσεις χωρίς την παρουσία τους. Όσο όμως περνά ο καιρός, τόσο η αγωνία και η αβεβαιότητα και το ηθικό της χρυσής μας νεολαίας πέφτει και χρειάζεται τόνωση.
Τις πλειότερες φορές λείπει η αυτοπεποίθηση, η αυτοκυριαρχία, η απόφαση για δράση, ακόμη και αυτή η απαραίτητη θέληση για επιτυχία. Δεν πρέπει απαραίτητα να ζητά ο νέος πάντα ως λύση αυτή του Κολόμβου με το αυγό, αν όμως τολμήσομε την προσπάθεια για επιτυχία και φτάσουμε σε αδιέξοδο αλλά από τούτη τη λύση εξαρτάται η επιτυχία, καταφεύγουμε και στη λύση που έδωσε ο Κολόμβος.
Και θυσίες και στερήσεις μπορεί να απαιτήσει μια προσπάθεια, κανένα όμως αρνητικό ρόλο δεν πρέπει να παίξουν στον ενθουσιασμό που πρέπει να διατηρείται ακμαίος.
Δείχνομε θάρρος, τόλμη, αποφασιστικότητα και προχωρούμε στην προσπάθεια για επιτυχία του ευγενικού μας σκοπού, σα να μη συνέβη τίποτα. Η συνέχιση της προσπάθειας δεν πρέπει να γίνεται για το ονόρε, επειδή (το ονόρε), είναι στην πρόοδο ο χειρότερος σύμβουλος.
Φίλοι νέοι, η επιμονή, η υπομονή και προπάντων η θέληση για συνέχεια της προσπάθειας, πρέπει να σας κυριεύει αφού οι έννοιες αυτές συνδυασμένες και με τον ενθουσιασμό, σας οπλίζουν με την ακαταμάχητη δύναμη που χρειάζεται για να αγκαλιάσετε την επιτυχία κι αν φτάσετε σ’ αυτήν, δείξετε την ψυχική σας δύναμη μη και αυτή ακριβώς η επιτυχία επιδράσει αρνητικά στο χαραχτήρα σας κι έτσι φανερώσει την έμφυτη και στα κατάβαθα της ψυχής κρυμμένη ανθρώπινη αλαζονεία.
Αν βάλετε νεαροί μου φίλοι κάποιο στόχο στη ζωή σας, μην παρεκκλίνετε. Εκεί δώσετε νου και σκέψη και την ψυχή σας ακόμη και να θυμάστε πάντα, ότι, «ποτέ δεν είναι αργά». Αφήστε πίσω τους απαισιόδοξους αναστεναγμούς και όλα τα αρνητικά στοιχεία που προβάλλουν στο διάβα σας και θα δείτε ότι πολλά εμπόδια θα παραμεριστούν και το πεδίο θα είναι ελεύθερο για δράση. Από εσάς εξαρτάται το τόλμημα.
Μη γίνεστε νέοι μου αρνητές του αγώνα, γιατί ταυτόχρονα γίνεστε αρνητές της ζωής, αφού ζωή και αγώνας είναι αλληλένδετες έννοιες.
Άντε λοιπόν νεαροί μου φίλοι με το καλό και με τις ευλογίες του Γεννηθέντα Χριστού οι ευχές μας να σας συνοδεύουν ολοχρονίς το 2023.
Νίσπιτας
[Το εικαστικό που συνοδεύει το κείμενο είναι από το έργο «Young people drinking and partying nightlife» της Ταϊλανδέζας ψηφιακής εικονογράφου και φωτογράφου δημιουργικής φωτογραφίας Nalidsa Sukprasert (นริศสา สุขประเสริฐ), που ζει στο Penticton της Βρετανικής Κολούμπια του Καναδά]
O Μιχάλης Εμμ. Χουρδάκης (Νίσπιτα) είναι ένας σπουδαίος και πολυγραφότατος Λαογράφος της Ανατολικής Κρήτης, γεννήθηκε το 1939 στη Νεάπολη Λασιθίου, κι εκεί κατοικεί ακόμη. Τελείωσε το κλασσικό εξατάξιο Γυμνάσιο στον τόπο γέννησης του και σπούδασε ηλεκτρονικά στην Αθήνα. Ασχολήθηκε επί 20 χρόνια με την κατασκευή και εμπορία ηλεκτρικών και ηλεκτρονικών συσκευών στην Αθήνα, αλλά εργάστηκε και 18 χρόνια ως ξενοδοχοϋπάλληλος στον Άγιο Νικόλαο. Ο λόγος που παράτησε την τέχνη του για να γίνει ξενοδοχοϋπάλληλος είναι επειδή ήθελε να εργάζεται νύχτα για να μπορεί την ημέρα να συγκεντρώνει το Λαογραφικό του υλικό. Είναι μέλος της Εταιρείας Γραμμάτων και Τεχνών Ανατολικής Κρήτης, της Πολιτιστικής και Ιστορικής Εταιρείας Απάνω Μεραμπέλου, μέλος του Συλλόγου Μικρασιατών και Ποντίων Μεραμπέλου -λόγω της Μικρασιατικής καταγωγής της μητέρας του (εξ Αδάνων Μ. Ασίας)- καθώς και της Διεθνούς Εταιρείας Λογοτεχνών. Τον Αύγουστο του 1982 έβγαλε το πρώτο τεύχος του περιοδικού «Ρίζες». Έχει κυκλοφορήσει πολλά Λαογραφικά και ιστορικά βιβλία κι έχει βραβευτεί με Πανελλήνια βραβεία και εύφημες μνείες.
