Χρόνος ανάγνωσης περίπου:1 λεπτά

Μιλώ | του Γιώργου Ηρακλέους



Μιλώ με την υπομονή της ρίζας του δέντρου,
με το αγιασμένο νερό των μυστηρίων,
κρατιέμαι στ’ άσπρο χαρτί και το μολύβι μου,
δε σε προλαβαίνω ζωή, δε σε προφταίνω…
Μιλώ με τη μοναξιά των κυμάτων,
με τα αέναα σήματα του ανέμου,
για τις χαμένες γενιές
και κείνες που θα ’ρθουνε.
Αγγίζω τον θυμό των θεών για τον άνθρωπο…
Γύρω μου άνθρωποι πεζοί και άδειοι
χάνονται τις νύχτες,
κρατώντας τις μετέωρες πόλεις στα χέρια.
Τότε, ξεναγώ με χρησμούς το μέλλον,
το βλέπω να έρχεται εραστής της ιστορίας
και της αλλαγής!
Μιλώ με την ελλειπτική τροχιά της φωτιάς,
στο άναμμα ενός σπίρτου
βλέπω την κατακόρυφη νεότητα
να ανεβαίνει ψηλά, πολύ ψηλά!

19/11/2022
Από τη συλλογή: «Τα πράγματα»

Γιώργος Ηρακλέους


[Το εικαστικό που συνοδεύει το ποίημα είναι το έργο «Κάτω από τον γαλάζιο ουρανό» (1978) του Σοβιετικού ζωγράφου και παιδαγωγού Νικολάι Μοργκούν (Николай Сергеевич Моргун, 9/11/1944 – 30/3/2017)]


Γιώργος Ηρακλέους

Φιλόλογος, DEA Κοινωνιολογίας. Γεννήθηκε το 1952. Σπούδασε στη Φιλοσοφική Σχολή Αθηνών από την οποία απέκτησε δύο πτυχία με άριστα φιλολογικού και βυζαντινού & νεοελληνικού τμήματος. Είναι κάτοχος Master της Λογοτεχνίας και διδάκτορας της Κοινωνιολογίας της Θρησκείας του Πανεπιστημίου της Λιέγης. Δημοσίευσε πάνω από 200 μελέτες εκπαιδευτικού και λογοτεχνικού και άρθρα εκπαιδευτικού προβληματισμού και λογοτεχνικής ερμηνείας. Πήρε μέρος σε πανελλαδικά εκπαιδευτικά και λογοτεχνικά συνέδρια. Κυκλοφορούν βιβλία με μελέτες του.

 

Σύνταξη

Η τέχνη, η επιστήμη, η γλώσσα, ο γραπτός λόγος, η παράδοση, είναι εργαλεία του πολιτισμού, που συμβάλλουν τα μέγιστα για να διαμορφωθεί μια κοινωνία, να θεσπίσει τους κώδικες και την ηθική της, να πλάσει τους όρους δημιουργίας της κοινωνικής συνείδησης, να επεξεργαστεί την αλληλεγγύη της και να φτιάξει έναν κοινωνικό ιστό, που θα διαφυλάσσει και θα προάγει την έννοια άνθρωπος.
Αναγνώσεις:83