Μέρες καλοκαιρινές | της Άννας Τακάκη
.
Αγάπησα τη θάλασσα του καλοκαιριού,
την καυτή άμμο,
το τραγανό της βότσαλο,
να γαργαλά τα γυμνά μου πόδια.
Αγάπησα τον ήλιο του Ιούλη,
τις μέρες τις ζεστές
και τις έναστρες υγρές νύχτες.
Αγάπησα τ’ ανοιχτά παράθυρα
με το φεγγάρι στη θάλασσα,
με το φεγγάρι στον κήπο
και τις Αυγουστιάτικες φεγγαροβραδιές.
Αγάπησα το ξέφρενο λάλημα των τζιτζικιών
πάνω από το κεφάλι μου.
Ακόμη κι αυτές τις χρυσόμυγες
με το τρελό τους πέρα δώθε.
Αγάπησα τον βουερό χορό το μελισσών
γύρω από τα λουλούδια και τα βοτάνια
καθώς και τις σφίγγες που γυροφέρνανε
στη βρύση που έσταζε,
με το κεντρί τους έτοιμο στην περασιά μου.
Αγάπησα το νερό του λάστιχου που έβρεχε
κάθε βράδυ τα φυτά και τα δέντρα της αυλής μου,
και τον ιδρώτα μου που έσταζε συνεχώς.
Αγάπησα τα λιοκαμμένα μπράτσα μου
και τις πατούσες μου, φαρδιές πλατιές
να τσουρουφλίζονται
πάνω στο καυτό χώμα και στο τσιμέντο.
Κι εκείνα τα μικρά έντομα
που με τσιμπούσαν ανελέητα, ωχ, τ’αγάπησα!
Αγάπησα τα μυρμήγκια που μου ανέβαιναν ως τη γάμπα.
κι όλα τα πεταλούδια της νύχτας αγάπησα
καθώς χόρευαν τρελά
γύρω από το μεγάλο φως της βεράντας.
Αγάπησα τα ξενύχτια μου, γράφοντας χίλιες σκέψεις
με την ευωδία του νυχτολούλουδου
να μπάζει από τις ανοιχτές πόρτες και τα παράθυρα.
Πολλές οι αγάπες, κι ο έρωτας ένας:
Τα μάτια σου!
Μα γιατί τα χαμηλώνεις;
Είπες, φθινοπώριασε;
Στάσου, θα ξανάρθει πάλι καλοκαίρι!
.
27 Αυγούστου 2021
Άννα Τακάκη
