Το Μέλλον | της Βαγγελιώς Καρακατσάνη

Στο εδώ και τώρα κρίνεται το μέλλον
αν θα υποτάξει της ζωής τους ναυαγούς…
Ή του φιδιού τα’ αυγό θα εκκολάψει
ή της νιας ζωής τους πλαστουργούς.

Κι εγώ, κλεισμένη, στο κελί σαράντα τρία,
οξύ επεισόδιο ή μια μικρή μπαλιά,
πάσα στους νέους της ζωής που δρούνε
να καταστρέψουνε του κόσμου τα κελιά!

Το μέλλον, που ονειρευτήκαμε στο ξύπνιο,
να μας μοιράζει, των παιδιών, τρελές μπαλιές.
Έλα, αν θες, το μονοπάτι εγώ θα δείχνω,
να ξανανθίσουνε στον κόσμο οι πασχαλιές.

‘Ότι δεν μπόρεσε ο χρόνος, να σκεπάσει…
Νερό κι αλμύρα, της ζωής η καταχνιά:
Εγκυμονούμε τα παιδιά της νέας πλάσης
Θα τα γεννήσουμε και θαν Πρωτομαγιά!

Βαγγελιώ Καρακατσάνη

 

Βαγγελιώ Καρακατσάνη

Δεν έχω ούτε μια άσπρη τρίχα στην ψυχή μου / κι ούτε σταγόνα γεροντίστικης ευγένειας...
Αναγνώσεις:56